Als ik dan toch niet mee mag

Morgen komt de nieuwe Miele eraan.

De trouwe vriend gedurende 15 jaar heeft afgelopen zondag na een vlekkeloos parcour, foert voor de bokken gezegd. Hij krijgt wel geen staatsbegrafenis, maar in gedachten zullen we hem herdenken.

Maar wij zijn van de garde vooruit met de geit, dus werd er naar een hifi, video, electro-shop gereden en zodoende zal H.T.B. morgen de honneurs mogen waarnemen.

Dus ik liet daarnet de H.T.B. weten dat hij dan vanaf 11 uur een wasje zou kunnen draaien.

Nu niet dat ik een enthousiast: "Ja natuurlijk, direct lieverdje.", had verwacht.

Maar in de plaats kreeg ik een: "Neen, gij gaat morgen op een stoeleke gans de avond naar het wasmachine kijken en het in het oog houden."

Dus met een pruillipje (ik achter de computer in Antwerpen - hij aan de andere kant in Amsterdam) antwoord ik: "Hoe dan mag ik niet mee naar Wouter Deprez.?"

"Neennnnnnn", kwam er terug.

Okeeeeeeeee, mij goed, maar dan ga ik kijken of Fientje wasbaar is en of Marieke haar buikje krimpt op 60 graden.

Nah!!

Verdoken reclame

Dat ons Marieke geen magere poes is, dat heb ik al meermaals gemeld.

Ons Mimipoest (zo noemt H.T.B. haar ook wel eens) is een poes van het type rustige ziel. Fientje, haar zus, miauwt voor eten, zorgt ervoor dat er iedere ochtend een verse bak met korrels zijn om de afvalstoffen in te deponeren, dus waarom zou zij haar druk maken.

En zo af en toe, heeft ze nog een andere bijnaam en soms wordt dat gewoon gezegd en andere keren dan zingen we:

"Bol bobobobo bol punt kom!"

Cultuur in mei

In mei leggen alle vogels een ei, maar wij leggen ons ei in cultuur.

Deze maand:

Guga Baul

Het theaterstuk "Het perfecte Huwelijk",

Gaan we nog eens bowlen op uitnodiging van Bart Cannaerts

Gaan we nen keer denken met  Wouter Deprez.

Mijn broer is.....

Toen we in Artis het gorilla-verblijf betraden was er geen aap te bespeuren.

Maar op de verwarming van het binnenverblijf zat een poes... gezellig te zitten en volop aan het genieten van de aaitjes en kijkt nu toch eens wat een leuke poes momenten.

Gelijk een magneet word ik er naar toe getrokken, en een klein meisje vraagt gelijk: "Mevrouwwww, is dat jouw poesssss?"
"Neen, het is  niet mijn poes, deze poes woont hier en is dus eingelijk van Artis. Maar ze heeft hier zeker geen tekort aan aandacht en eten zal er ook wel te rapen vallen."

En mocht ze ooit lastig gevallen worden, dan haalt ze gewoon haar grote broer, Mister Zilverrug.

Toen we uiteindelijk bij het buitenverblijf van de gorilla's kwamen, was poes er weer. Ondertussen had ze zich netjes tegenover hun buitenverblijf genesteld en lag daar te genieten van de zon.

Tja, je moet je grote broer toch wat in de gaten houden.

GPS in een vachtje

Gisteren belde H.T.B.: "Zeg, zegggg, weet je nu wie ik hier net tegenkom?"

Euhhh, deuhhh, neen..... ik kan niet zien wie hij tegenkomt in Amsterdam als ik in Antwerpen zit. Nu ook niet mocht ik daar zitten, tenzij ik dan met hem was meegewandeld (ingewikkeld).

Enfin.....



Madam Tussaud (Amsterdam - april 2014)


 

H.T.B.: "Ik wandel naar den Appi aan het Museumplein, kwestie van nen frissen neus te halen!"


Ik: "En dienen achter uwen hoek was dicht ofwatte?"
Ik vrees dat ik in een vorige leven een GPS ben geweest. Altijd dé dichtsbijzijnde winkel zoeken vanaf de plaats waar je je bevindt.

H.T.B.:"Ik zei toch nen frissen neus halen, even 't blokje om." "Dus ik kom van den Appi en wandel richting van het Concertgebouw."

Mothership is mee... de route werd herberekend.

H.T.B.: "Dat staat daar dus vol polisj (politie) maar die laten mij door. En dan ineens stopt daar nen zware auto (zo die van met die sterrekes op hunne kapoot (motorkap) en dan stapt ze uit! Ons Béatrice..."

Daar stond H.T.B. dan, met een flesje melk van den Appi, de voormalige koningin aan te gapen.


En H.T.B. zou H.T.B. niet zijn, dus voegde hij er nog aan toe: "Volgens mij gaat die naar dezelfde coiffeur als ons Fabiol."

Vijgen na Pasen

Met de Paasvakantie waren we in onze tweede thuishaven.

Er valt nog zoveel te zien en te ontdekken aldaar.

Zo was er iemand die M.K.P. zijn hoofd wel wou.

Hij stond op het randje van een gebouw.

En we gingen ook wat cultuur snuiven.

 

 

We zagen fauna en flora en dat maakte dat de tijd in onze tweede thuishaven er weer veel te snel op ging zitten.


Meer foto's  staan hier te bekijken. Wat ze allemaal publiceren is wat téveel van het goede.

Zusjes, gelijk ons Fientje en Marieke. Alleen wat van een gevaarlijker soort.





 

Burp

Mijnheertje Koekepeertje is deze ochtend vertrokken naar het bos. Met rubberen laarzen want het zal er lekker soppig zijn.

Dus voor Fientje betekent dat ook dat het Mothership voor haar alleen is, en onnodig om te zeggen dat ze daar gretig gebruik van maakt.

Dus ze ligt met haar hoofdje omhoog en oortjes gespitst, want buiten fluiten de vogeltjes en hoort ze geluiden die haar aandacht trekken. Maar toch niet interessant genoeg om te gaan kijken.

En dan ineens..... Haar maagje, burpppp.

En denk ik: "Nu volgt de inhoud." Maar neen hoor, alles blijft netjes binnen en ze legt haar hoofdje neer.