Afscheid

1 november, denken we aan diegene die wij lief hebben gehad en die we, ongeacht de leeftijd, té vroeg verloren hebben.

Je hebt verdriet op die momenten, maar na een tijdje kan je opnieuw lachen, omdat de herinneringen aan diegene vaak zo mooi zijn.

Ieder leven heeft ooit een einde en misschien zijn diegene die reeds zijn heengegaan wel vandaag Marco Borsato aan 't zingen voor ons. En ook al ben ik geen fan, dan hoop ik dat ze dit liedje wel zingen:

"Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
Mijn lief, je moet me geloven
Al doet het pijn
Ik wil dat je me los laat
En dat je morgen weer verder gaat
Maar als je eenzaam of bang bent
Zal ik er zijn
Ik kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam
En ik kom eraan
Zie wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar
En dan zal ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
Is mij op mn woord geloven
ref
Kijk in de lucht
Kijk naar de zee
Waar je ook zult lopen, ja, ik loop met je mee
Iedere stap en ieder moment
Waar je dan ook bent
Wat je ook doet
Waar je ook gaat
Wanneer je me nodig hebt
Fluister gewoon mijn naam
En ik kom eraan
Afscheid nemen bestaat niet"