Een tapijt

Mijnheer: "Mefrouw, ikke heb tapijt dat moet gewas worden!"

Ik: "U bent klant bij ons?"

Mijnheer: "Ne, ik geen klant maar gij tapijt wassen dan."

Ik: "Het spijt me mijnheer, maar wij hebben tapijten die wij wassen maar dat zijn mensen die bij ons een onderhoudcontract hebben."

Mijnheer: "Ja ma, mijn tapijt dan? Waar ik moet gaan voor de was?"

Ik:"Misschien kunt u tapijt naar de droogkuis doen, mijnheer!"

Mijnheer: "Ik droogkuis dan, gij tapijt niet wassen!"

Ik: "Neen mijnheer, jammer genoeg kan ik uw tapijt niet wassen!"

Onnodig te vertellen dat mijn collega's het uitgierden toen ik inhaakte.

Voorbereiding

Ik: "Ze springt."
M.K.P.: "Ze springt?"
Ik:: "Ja Gaëtan, ze springt!"
M.K.P.: "Kedoing, kedoing, kedoing, kedoing! Ze springt!"

Zo kan je je natuurlijk ook voorbereiden op het dictee! Als dat maar goed komt!

Een ochtend in 2003...

Het was vroeg dag!

Die dag werden wij dan ook om 7 uur verwacht in het Sint-Augustinus. Met een koffertje op wielen en een koffer vol boontjes en cava begaven H.T.B en ikzelf ons naar Wilrijk. Niet dat we een "Maria en Jozefke" moesten doen door op voorhand te vertrekken aangezien onze homestee zich op 5 minuten bevond van het ziekenhuis.

Ziek was ik niet! Kerngezond en zo rond als een tonneke, dat wel. Nen toeter van jewelste ter hooge van mijn buik, want daarin zat ons "Beertje". Dat "Beertje" dat via het keizerlijke luikje het daglicht zou zien op 17 april om 9u16.

Vandaag zijn we 9 jaar later en dat Beertje is een echt "Mijnheertje (Koekepeertje)" geworden.

Dus werd gezegd dat mama geen nieuws wou kijken vandaag en dat hij naar één film mocht kijken tot zijn naar bedtijd!

Hij wordt maar één keer 9 en dat vieren we vandaag!

Fijne verjaardag Gaëtan!

Fiesjes

Pasen én Mammie's verjaardag hadden we te vieren gisteren.

Voor de grote was er dit:

De kleinere waren blij met dit:

En als ze wat te druk werden dan lieten we ze dooie vis spelen!

Let Pylones be Pylones

Vrijdag had een vriendin een mooi ring aan. Dat betekende om zelf ook eens hun collectie te gaan bekijken, dewelke je in Antwerpen hier kan vinden.

Voor de prijs moet je het zeker niet laten én ze zitten zalig en voor ieder truitje is er wel een kleurtje!

Met dank aan Fientje's pels

Last but not least

De kamer was klaar net voor H.T.B. op vrijdag terug is gekomen uit Polen. Een rush tegen de tijd, maar I did it.

Een kleine impressie:

Doedelzak

M.K.P: "Mama, weet jij wat een doedelzak is?"

Ik: "Tuurlijk weet ik dat, de Scottisch Pipes!"

M.K.P: "Maar neen! Dat zijn je dinges hier!!" En hij gebaart naar de "crown jewels."

Ik: "En waar heb je dat nu weer gehaald?"
M.K.P.:"Awel uit de film Cats & Dogs!".

Laat ik een ding duidelijk stellen over deze film: "Over muziekinstrumenten kennen ze dus niets!!!"

W.I.P.

Mijnheertje Koekepeertje zijn kamer was dé enige die nog niet voorzien was van één nieuwe laag verf.

Dus  het Mothership klom al twee dagen op de ladder om dit geregeld te krijgen.

Eerst een halve dag werk gehad met alles uit de kamer te halen. Niet te geloven wat er allemaal in de kamer gestouwd stond.

Plafond is terug wit, de muren hebben hun eerste grondlaag gekregen en de accentmuur haar eerste laag.

Het "Work In Progress" schiet goed op!

En de poezen die moeten een plekje zoeken in een living waar "extreme verzamelwoede" een kluifje aan zou hebben. :-)

Kotsjebakje

Gisteren kregen de poezemiekes zoals iedere avond ieder hun bakje sheba. We starten met één potje voor beiden en ingeval van groten honger volgt een tweede met als stelregel, dat het eerste allemaal op moet zijn.

Na een tijdje ga ik naar de keuken en werp een blik in het etensbakje en ik denk: "Amaai, die sheba ziet er nu zo slecht uit. Dat was daarnet toch niet."

Dus tijd om het wat van naderbij te gaan bekijken. En dan zie ik het!

Een van de poezen was al gaan eten, was ontzettend misselijk geworden en had over haar tong gekakt en dat was in het andere bakje met de nog verse sheba belandt. Dus voor dat het gegeten eten in de maag van de andere zou belanden was er een nieuw bakje met verse!

Kotsmasjoefel!