Strijden

Ik heb M.K.P. beloofd dat ik alles op alles ga zetten en alle registers zal opentrekken.

Als ik pas weet dat ik alles in de strijd heb gegooid en dat het dan niet lukt dan geef ik me gewonnen.

Ons vake zijn GSM-nummer willen we houden voor M.K.P. Een nummer dat 20 jaar in mijn vingers heeft gezeten en nog steeds.

 En laat er nu net 1 operator zijn die niet scoort qua menselijkheid.  Het is al een lijdensweg geweest met de klantendienst en ombudsdienst. En toen ik deze vooravond naar een van hun verkooppunten reed en ik daar ter plekke al 3 keer had moeten zeggen dat ons vake de eeuwige jachtvelden had gekozen en hij het nog niet begreep, toen dacht ik van, ik trek je hierzo dadelijk over de toonbank.

Stil had ik niet gezeten en ik wist van de mensen van dé andere dat het wel nog kon,  als ze wat zouden meeveren. Toen hij dan nog dumb and dumber voordeed, liet ik hem weten dat ik nu begreep hoe het kwam dat mensen zich boos maken, want ze zijn gekend om hun dossiers open te laten tot twee jaar na datum.

Ik kwam van een kale reis terug, maar heb er thuis een staartje van gemaakt.

They ain't seen nothing yet.

Is dit al één jaar later?

Ik wou het op de dag zelf posten, maar die dag sta je erbij stil en denk je niet even daar aan.

En laat ik het dan nog zeggen met wat Mijnheertje Koekepeertje erover zei;

Een paar weken geleden kwam het ter sprake en toen zei dat M.K.P. heel gewoontjes: "Mama, ik weet wat je er moet over schrijven dan!"

Dus bij deze, zijn woorden.

"De wereld is één groot boek. Als iemand overlijdt dan wilt hij dat zijn familie blijft verder lezen!"

En meer moet er hierover eigenlijk niet meer over gezegd worden.