Au château

Het was zover, we gingen erop uit.

Herinneren jullie nog waar naartoe? Een klein reminderke, het was naar hier.

We vertrokken met een GPS die wat raar deed, want we konden geen straten invoeren in Frankrijk, enkel "le lieu". Am sich, pas de problème. We wisten dat we naar Saint-Omer moesten en dat deed hij perfect. Meer over dit alles later.

En hopsakee, met een volle tank, vertrokken we richting La Douce France. Een tussenstop voor de blaas te ledigen en een broodje te kopen voor den honger die nog moest komen.

En zo reden we eenmaal van de autostrade steeds, au rond point vous devez prendre la deuxième sortie, tout droit vers la centre de Saint-Omer.

Langs den boulevard Pierre Gueillain "gareerden" we de voiture om ons boke naar onze estomac te sturen.

En biebeke herself zou nu eens zien waarom dienen GPS geen straatnamen wou ingeven. Kleine noot: We hadden dan in Ja een beke (Jabbeke) als eens naar H.T.B. gebeld om te vragen wat we verkeerd deden. Die liet ons weten dat: "Ik allicht al twee keren op dat had gedrukt, terwijl dat het niet nodig was!". Ja not dus!!!!

Belange niets van datte.... d'er zat gewoon geen CD in. En daarom dat die altijd vroeg, als ik al duizend keer tot vloekens toe, voor 't vertrek: "Wilt u van de CD of vanuit het geheugen vertrekken?" Als ik dan koos voor CD dan zij die dat ik deze moest plaatsen. Maar pas in Saint-Omer heb  ik eens op "ejecter" gedrukt. Ja se... soms ben ik wat dom.

Maar goed, we zijn niet rap uit ons lood geslagen en dus begaven we ons onder het gepeupel. We kwamen terecht op de lokale markt op zaterdag tussen de mensen van daar.

Eerlijkheidshalve... daar lopen wat "halvekes" rond zunne...

Maar ontzettend vriendelijk, zoveel is zeker. Dus we gingen wat wachten in den bar tabac want l'Office du Tourisme is daar onder de midi gesloten. Maar we zijn niet vies van onder de lokale bevolking ons te mengen, dus wij allez hop, nen kleine straffe koffie gaan drinken. Dat het wc behoorlijk vies was en stonk is van ondergeschikt belang als je blaas je laat weten dat het hoogdringend is.

Gewapend met een plan bevonden wij ons maar op 3 kilometer van ons Château. De majesteuze oprit, het mooie kasteel en de vergezichten én een stralende zon waren ons decor.

 

We deden une promenade de santé... La Reine met een sigaretje bij de hand. Laten we zeggen dat de lucht dan gezuiverd werd door de bomen.

 

We hadden onze 4 couloirs gereserveerd als het al donker zou zijn, maar we hadden snel de bar gevonden om ons daar al tegoed te doen aan lekkers.

La Reine poseerde ook nog met een blote madam, dat is nogal durven hé. En als je denkt dat het dan een kunstenaar van de streek was, belange niet... maar énen van La Reine haar kanten.

 

We hebben echt de tijd van ons leven gehad.

 

Bedankt Reine en ook bedankt H.T.B en Mijnheertje Koekepeertje, die les Prinskes van het kasteel van Lebbeek goed hebben verzorgd.