Grapjurkjes bij de politie

Vorige week donderdag was er voor de genodigden een voorsmaakje.

En oh, oh, oh, wat was ik die avond dé domme kip, door nog even buitenshuis te gaan eten. Met een vaag gevoel in het hoofd van: "Is dat nu niet vanavond of toch niet?", vertrok ik toch met Mijnheertje Koekepeertje.

Nondeduizendpoten, de hoeken van onze straat, de afrit voor de hulpdiensten, garages, gemarkeerde lijnen, alles stond vol auto's, bij onze terugkeer.

Geen millimeter parkeerruimte meer.

Ondertussen dan maar even gestopt in onze straat, voor andere garages, nadat ik al 10 minuten rondjes had liggen draaien in onze straat.

Komt daar een vrouw aan én die wenst te draaien op de opritten van de garages waar nota bene al geparkeerde auto's (van de buren) staan. En net daar stond ik, net zoals er geen millimeter parkeerruimte meer was, was er ook geen millimeter draairuimte tussen haar auto, die van de oprit en de onze.

Dus ik blijf staan en ik bekijk het tafereeltje, hoor een krakende versnellingsbak, gas planché maar ze geraakt niet gedraaid. En ik? Ik zit nog altijd in de auto... ach ja., tijd zat, want het liep tot 22 uur. :-)

Dus bel ik met "de gratis lijn van de smurfen" en leg dat uit, dat het dé eerste dag is, dat het weer een schandaal is en dat wij als bewoners mét kaart (maar wat ben je ermee na 18 uur en als de straat vol staat) weer frustraties alom is.

Leg uit dat er voor mij een vrouw staat die nog liever tegen auto's zou rijden dan gewoon een straat om te rijden én dat ik het vertik om mij te verplaatsen want dat als ze naar rechts draait er geen enkel probleem is.

En dan krijg ik écht wel grapsmurfje aan de lijn: "Mevrouw, dat is zeker niet fijn én ik begrijp dat dit tot frustraties kan leiden. En het kan ook leiden tot verkeersagressie."
"Ik stuur sowieso een verkeerspatrouille erop af maar ik wens u ondanks alles toch nog een fijne boekenbeurs."

Onnodig te zeggen dat ik het cynisme van de smurf toch wel wist te appreciëren ondanks mijn frustratie.

Ben uitgestapt naar de vrouw toegegaan en gezegd: "Rij toch gewoon gelijk iedere mens een blokje om." Daar was ze het dan eerst nog niet mee eens, want als ik wat achteruit zou rijden kon zij haar bocht wel goed maken. Dus heb ik het nog eens herhaalt en verteld dat ik "gewoon terug in de wagen ging zitten zonder hem in achteruit te zetten."

Een paar tellen later, kon de buurvrouw me vertellen dat we gewoon voor de dokter zijn huis mochten staan.

En zo was alles weer peis en vree, in mijn hoofd.

Och ja, en heb ik nu al verteld dat ik nen behoorlijke koppigen does kan zijn? :-)