En je kan huilen vandaag, maar je weet ook dat het misschien niet vandaag is maar misschien op een totaal, onverwacht, ander moment.
Daarom vandaag een fijne herinnering aan zijn "orde".
Als je de keukenlade opentrok dan lagen de lepeltjes en de vorkjes, echt lepeltje, lepeltje.
Niet dat het nu anders is, maar een paar weken na het verlies was ik bij ons moeke en we deden de afwas.
De lepeltjes gingen in de keukenlade nog steeds lepeltje lepeltje...
Maar wat deed La Reine ineens, eens goed rommelen in de lepeltjes.... zodat ze wanordelijk lagen.
Een vloek erachter en hier gedaan ermee......
Wat een mens dan even niet kan hebben omdat je geconfronteerd ermee wordt.
En nu... liggen ze lepeltje, lepeltje soms....
Maar het is een mooie herinnering aan de haast obsessieve manier van ons vake zijn orde.
4 opmerkingen:
Veel sterkte... vandaag ... en alle andere "mis"dagen ook... want dat blijft dat missen... en inderdaad op de meest onverwachte momenten slaat het toe... Nooit gaat dat nog voorbij... bij mij is het bijna vijf jaar dat mijn ouders overleden... allebei...er waren maar 3 maanden tussen... en allebei heel onverwacht ook... blijft pijn doen... blijft een groot gemis. Maar de mooie herinneringen blijven ook... dankbaar... samen met het verdriet. Lieve groetjes.
@Onlie Mie: Dat is wel héél hard slikken op amper drie maand tijd. Maar we gaan ons focussen op herinneringen Dank je.
Ontroerend mooi, dit !
@Ariadnesdraad: Gelukkig kan hij ons beroeren en ontroeren al is hij er niet meer
Een reactie posten