7u15 - Hoboken
Een vroeg uur, maar aangezien ik er een hekel aan heb had ik een afspraak gemaakt.
Nadat ik al achteruit was gereden, omdat ik dacht dat ik in de verkeerde rij stond, - hoe verkeerd kan je zijn als er op een bordje staat "ENKEL OP AFSPRAAK" of zoiets... dan kan je gerust zeggen dat ik dom ben als ik dan gewoon achteruit rij omdat ik doodeenvoudig twee mannen in een andere rij zag staan en ik daar helemaal alleen. Wist ik viel dat dat de rij "herkeuring" was.
Enfin, ik stond dus van de eerste keer al goed!!! Dheuuhhhhh
De poort zwiept open, geen seconde voor 't uur..
Eenmaal binnen stapte ik dapper uit met mijn papieren en toen moest die man een papier van mij hebben. Oké zweet breekt mij uit want ik vind dat papier niet. Daarom vraag ik dus hoe dat papier eruit ziet en krijg ik als antwoord: "roze".
"Maar onnozelen tetten, zegt dan meteen dat "het roze papier" is." Ik ken dat onder de noemer "het roze papier" niet onder uwe noemer.
"Onnozelen tetten" heb ik niet luidop gezegd aangezien de controle nog niet begonnen was en ik zeker mijn kansen niet wou verspelen door deze uitspraak. Maar het was nipt. :-)
De testen beginnen en ik begin de grafieken, cijfers te volgen op het scherm en dan word ik dus al mottig. Ik vrees altijd dat er iets mis is met de auto. Ook al komt die gelijk altijd rechtstreeks van een onderhoud in de garage. Ik kan de gedachte niet stoppen dat er iets ernstig aan 't licht zou komen. Tikje neurotisch, I know.
Angstvallig loop ik mee van de ene naar de andere testzone. En bij dé put denk ik altijd: "Ja, na rijden ze hem erin... heel de chassis naar de vaantjes... ja ge gaat dat zien!"
Maar die mannen kunnen er wat van... en ik ook... want de auto was door de controle en ik heb geen meter moeten rijden. Daarop antwoordde H.T.B.: "Tja, ge zijt een vrouw hé... ik kan altijd zelf rijden!"
En dan mag je je naar de kassa begeven. Daar zit je dan te wachten tussen 1 man voor je en twee mannen achter je. En dan gaan we maar wat zitten lachen en doen onder ons mannen, vrouw negeren... en plezant en maar kwetteren.
Dus zucht ik maar eens en begin wat met mijn voet te tikken op de tegels en dan schieten de man achter de glasplaat toch in actie.
En ik... begeef me met de grootste glimlach en mijn "groene" kaart richting handschoenkastje van de auto.
Ziezo, mijn angsten voor autokeuringen kunnen weer één jaartje in de kast.
10 opmerkingen:
Gefeliciteerd. Ik heb er zo'n hekel aan, beurten, garages... te meer omdat zij en ik een andere taal spreken, als ze me beginnen te vertellen over dragers en beugeltjes en piefjes en poefjes kan ik alleen maar heel dom kijken en hopen dat ze me niet belazeren!
*is ineens weer heel blij dat ze hier geen last van heeft zonder dat rijbewijs*. De auto kan er weer tegenaan zo te horen en jij kan weer een jaar weg blijven: goed gedaan.
@Mammalien: toen ik nr garage ging zei ik dat ze naar de distributieriem moesten kijken. Die piepte zo. Was net thuis als de garage me belde om te zeggen: "Mevrouw uw auto heeft geen distributieriem maar een ketting en dat is onderhoudsvrij dus. Dat is uw riem aan de alternator die piept!" Daar stond ik dus ook weeral.
@Nienke: idd weer een jaartje zonder controle.
Ik laat de garagist altijd voor mij naar de controle rijden. Véél gemakkelijker en gene stress. :-)
Ik kan gelukkig de auto bij mijn werk onderbrengen. Die zijn wat geduldiger in uitleggen....
Ik ga elk jaar zelf en heb geen stress maar wel vertrouwen in mijn garagist-neefke.
Ik heb het niet zo voor mannen- of vrouwenzaken, maar voor de autokeuring pas ik ! Ik laat de wagen achter bij de garage en vraag deze na te zien, en zeg al lachend dat ik een eventuele herkeuring niet betaal. Dus doet die brave man altijd zijn best om de wagen in 1 keer gekeurd te krijgen
Bij de eerste zinnen brak het zweet mij al uit. (Ik herkende het meteen)
Ik moet voor 1 februari. Dat wordt dus een afspraak voor 31 januari.
G'hebt dat goe gedaan moet ik zeggen! Gelukkig gaat mijn man meestal naar de controle!
BTW, er moet weeral iets zijn met blogspot, want pas nu merk ik dat jullie blog niet in mijn blogrol verschijnt!!! Begrijpe wie begrijpe kan! Zodoende heb ik al wat berichtjes van jullie gemist. Ik vroeg me al af: "maar allee zeg, waar zitten die van A(ntwerpen)?", die zijn toch niet van den blogrol afgerold zeker ;-)). Ik ging dus op zoek en bij deze heb ik jullie teruggevonden. Nu kan ik weer genieten en (glim)lachen met jullie knotsgekke avonturen! een hartelijk groet van die van D(ilbeek), Hilde
@Nana: amaai... je werkt met knechtjes :-)
@Zapnimf: Verschrikkelijk hé.. die stress.. pff... stom eigenlijk maar ja se.
@Hilde: Neen hoor.. we leven nog.. enkel druk eventjes.
Eilish: Als je dat tegen mij zou zeggen zou ik ook niet anders durven dan te zorgen dat hij in orde is :-)
@Dharson: Handig
Michenco: Dat is dan altijd wel tof als je bij familie kan gaan.
Een reactie posten