Sinds de dag dat H.T.B. wist dat zijn hart niet naar behoren werkte is er haast geen week meer voorbij gegaan van bloedprikken om naar de stollingswaarden te kijken.
Een griep met hoge koorts, die bleef aanhouden én dan daarboven op een bronchitis bevorderde de situatie totaal niet.
Zweten, hartslagen van 126 en daar de onregelmatige hartslag bij, het put een lichaam héél erg uit.
Dat kon hij aan de lijve ondervinden en het was duidelijk dat het zo niet verder kon.
Daarom werd er besloten om terug naar de fabrieksinstellingen te gaan.
In de volksmond een elektroshock, in de mooie termen van cardiologie, een cardioversie.
Afgelopen woensdag was het zover, en werd hij verwacht in het ziekenhuis hiervoor.
Het was met een bang hartje dat ik op hem wachtte en mijn hart maakte een vreugdesprong toen ik hem terug de lift zag uitrollen.
Eén uur en twintig minuten heeft nog nooit zo lang geduurd.
Maar tot op vandaag heeft hij zijn werk gedaan... het ritme is terug normaal en waar er meestal hartslagen van 96 waren schommelen ze nu mooi tussen de 61 en de 67.
Mid november weten we ook of het ervoor heeft gezorgd dat de hartkleppen wat meer laten sluiten heeft.
Voor nu zijn wij al héél blij met dit resultaat, en de wat die kleppen betreft, we cross that bridge when we come to it.
5 opmerkingen:
oh wat eng allemaal! Dikke duim omhoog dat het allemaal goed blijft gaan nu!
En wat nu? Rustiger aan doen?
Hopelijk kan je die brug mijden.
Oeps, wat kan je leven dan ineens op z'n kop staan hè? Ik duim ook voor de kleppen van H.T.B. dat de elektroshock deze weer heeft laten sluiten.
@MS: Dat deed hij sowieso nu al.... het lichaam was echt uitgeput hierdoor. Dat hopen wij ook dat het niet tot vervanging zal moeten komen.
@Desire: Dat is hé.. en je weet je hebt dat hart nodig.. als die het niet meer doet. Het is wat de cardioloog ook zei: Zoiets dat is de sluipmoordenaar. Je weet het pas als het ontdekt wordt....
@Moois van me: Daar gaan we vanuit
ik hoop dat het op de goede weg gaat en nog veel strekte
Een reactie posten