De dag dat H.T.B. aan zijn knie werd geopereerd vond La Reine het nodig om mee te doen aan de auditie van het Ballet van Vlaanderen.
Een grand écart... was haar hoogtepunt die dag. Nadien nog omkleden en wat huishoudelijk werk en dan was het tijd om te rusten.
Maar de grand ecarté was toch niet zo gelukt als gewenst was en wat bleek een paar uur later verrekte dat been wat van de pijn.
La Reine liet de ochtend erop weten dat ze niet meer uit de voeten kon en of ik eens kon komen.
Uiteraard... en zo geschiedde.
Wat rondbellen, de dokter laten komen én een privé-ambulance verder, bevonden we ons in Sint-Niklaas waar het verdict viel, een gebroken heup.
Ook daar vermaakte ze de mensen van spoed om door te zeggen dat ze haren tutu en pointes maar ging opbergen want dat het geen succes was, haar balletcarrière.
Ondertussen zijn we 7 weken verder en is de operatie gelukt, de revalidatie een feit en is ze weer al twee weken thuis bij Les Petits Princes.
La Reine toch.... een staaltje van een vrouw met humor en doorzettingsvermogen....maar ze straalt als nooit te voeren.
maandag 24 oktober 2016
zondag 23 oktober 2016
Fabrieksinstellingen
Sinds de dag dat H.T.B. wist dat zijn hart niet naar behoren werkte is er haast geen week meer voorbij gegaan van bloedprikken om naar de stollingswaarden te kijken.
Een griep met hoge koorts, die bleef aanhouden én dan daarboven op een bronchitis bevorderde de situatie totaal niet.
Zweten, hartslagen van 126 en daar de onregelmatige hartslag bij, het put een lichaam héél erg uit.
Dat kon hij aan de lijve ondervinden en het was duidelijk dat het zo niet verder kon.
Daarom werd er besloten om terug naar de fabrieksinstellingen te gaan.
In de volksmond een elektroshock, in de mooie termen van cardiologie, een cardioversie.
Afgelopen woensdag was het zover, en werd hij verwacht in het ziekenhuis hiervoor.
Het was met een bang hartje dat ik op hem wachtte en mijn hart maakte een vreugdesprong toen ik hem terug de lift zag uitrollen.
Eén uur en twintig minuten heeft nog nooit zo lang geduurd.
Maar tot op vandaag heeft hij zijn werk gedaan... het ritme is terug normaal en waar er meestal hartslagen van 96 waren schommelen ze nu mooi tussen de 61 en de 67.
Mid november weten we ook of het ervoor heeft gezorgd dat de hartkleppen wat meer laten sluiten heeft.
Voor nu zijn wij al héél blij met dit resultaat, en de wat die kleppen betreft, we cross that bridge when we come to it.
Een griep met hoge koorts, die bleef aanhouden én dan daarboven op een bronchitis bevorderde de situatie totaal niet.
Zweten, hartslagen van 126 en daar de onregelmatige hartslag bij, het put een lichaam héél erg uit.
Dat kon hij aan de lijve ondervinden en het was duidelijk dat het zo niet verder kon.
Daarom werd er besloten om terug naar de fabrieksinstellingen te gaan.
In de volksmond een elektroshock, in de mooie termen van cardiologie, een cardioversie.
Afgelopen woensdag was het zover, en werd hij verwacht in het ziekenhuis hiervoor.
Het was met een bang hartje dat ik op hem wachtte en mijn hart maakte een vreugdesprong toen ik hem terug de lift zag uitrollen.
Eén uur en twintig minuten heeft nog nooit zo lang geduurd.
Maar tot op vandaag heeft hij zijn werk gedaan... het ritme is terug normaal en waar er meestal hartslagen van 96 waren schommelen ze nu mooi tussen de 61 en de 67.
Mid november weten we ook of het ervoor heeft gezorgd dat de hartkleppen wat meer laten sluiten heeft.
Voor nu zijn wij al héél blij met dit resultaat, en de wat die kleppen betreft, we cross that bridge when we come to it.
zondag 21 augustus 2016
Onverwacht, niet gewenst
Neen, ik ga hier geen onverwachte zwangerschap aankondigen.
En dan zou het ook niet meer echt op onze lijst staan van, wat we nog willen. :-)
Het begon met een bezoekje aan de armen en benen-man van H.T.B., deze moet een knieprobleem weer laten fixen.
Omdat hij 50 + 1 is, is een EKG een noodzaak.
Wisten wij veel, dat afgelopen vrijdag manlief me zou opbellen omdat er wat meer aan de hand was.
Lekkende kleppen, twee stuks en hartritmestoornissen .....
Schrikken? Ja, maar in eerste instantie, luister je en denk je, allez na.
Een paar uur later zit je met zijn drietjes wat verslagen aan de tafel.
Maar goed, na de operatie start de medicatie, bloed prikken en dan in september even naar cardioloog terug.
Alles komt goed!!!!!
En dan zou het ook niet meer echt op onze lijst staan van, wat we nog willen. :-)
Het begon met een bezoekje aan de armen en benen-man van H.T.B., deze moet een knieprobleem weer laten fixen.
Omdat hij 50 + 1 is, is een EKG een noodzaak.
Wisten wij veel, dat afgelopen vrijdag manlief me zou opbellen omdat er wat meer aan de hand was.
Lekkende kleppen, twee stuks en hartritmestoornissen .....
Schrikken? Ja, maar in eerste instantie, luister je en denk je, allez na.
Een paar uur later zit je met zijn drietjes wat verslagen aan de tafel.
Maar goed, na de operatie start de medicatie, bloed prikken en dan in september even naar cardioloog terug.
Alles komt goed!!!!!
zondag 10 juli 2016
What's in a name
Marieke, één van de poezen maakt graag creaties in keukenpapier, toiletpapier of gewoon in een simpel blad papier.
Daarom kreeg ze van de Halve TrouwBoek een nieuwe naam, nl
Marieke, créatrice des beaux arts du Kiel.
Nu ze een artiestennaam heeft, kunnen we volop op zoek naar een galerij, die haar creaties wilt tentoonstellen.
dinsdag 5 juli 2016
Geduld patiënt
Als de afspraak voor jou, hopeloos te laat was, dan wacht je maar.
In de wachtzaal luister je wat naar het zuigend geluid van het speeksel-optrek-buisje. Of je luistert naar de boor. En vraagt je af of dat nog niet bestaat, een geluidloze tandartsboor.
En je hebt nog meer geduld, als de buurman, van de tandarts, even komt vragen of ze wat patatjes en een komkommer wilt.
En als het dan aan mij is.... Dan sta ik na 10 minuten buiten.
In de wachtzaal luister je wat naar het zuigend geluid van het speeksel-optrek-buisje. Of je luistert naar de boor. En vraagt je af of dat nog niet bestaat, een geluidloze tandartsboor.
En je hebt nog meer geduld, als de buurman, van de tandarts, even komt vragen of ze wat patatjes en een komkommer wilt.
En als het dan aan mij is.... Dan sta ik na 10 minuten buiten.
donderdag 16 juni 2016
4 jaar later
Wat vliegt de tijd toch.
En je kan huilen vandaag, maar je weet ook dat het misschien niet vandaag is maar misschien op een totaal, onverwacht, ander moment.
Daarom vandaag een fijne herinnering aan zijn "orde".
Als je de keukenlade opentrok dan lagen de lepeltjes en de vorkjes, echt lepeltje, lepeltje.
Niet dat het nu anders is, maar een paar weken na het verlies was ik bij ons moeke en we deden de afwas.
De lepeltjes gingen in de keukenlade nog steeds lepeltje lepeltje...
Maar wat deed La Reine ineens, eens goed rommelen in de lepeltjes.... zodat ze wanordelijk lagen.
Een vloek erachter en hier gedaan ermee......
Wat een mens dan even niet kan hebben omdat je geconfronteerd ermee wordt.
En nu... liggen ze lepeltje, lepeltje soms....
Maar het is een mooie herinnering aan de haast obsessieve manier van ons vake zijn orde.
En je kan huilen vandaag, maar je weet ook dat het misschien niet vandaag is maar misschien op een totaal, onverwacht, ander moment.
Daarom vandaag een fijne herinnering aan zijn "orde".
Als je de keukenlade opentrok dan lagen de lepeltjes en de vorkjes, echt lepeltje, lepeltje.
Niet dat het nu anders is, maar een paar weken na het verlies was ik bij ons moeke en we deden de afwas.
De lepeltjes gingen in de keukenlade nog steeds lepeltje lepeltje...
Maar wat deed La Reine ineens, eens goed rommelen in de lepeltjes.... zodat ze wanordelijk lagen.
Een vloek erachter en hier gedaan ermee......
Wat een mens dan even niet kan hebben omdat je geconfronteerd ermee wordt.
En nu... liggen ze lepeltje, lepeltje soms....
Maar het is een mooie herinnering aan de haast obsessieve manier van ons vake zijn orde.
dinsdag 3 mei 2016
Abonneren op:
Posts (Atom)
LinkWithin
