Als we nu 's ochtends vertrekken is het nog donker. Rechterover ons deur is enkel gras en bomen en als je naar daar kijkt is dat een zwart, donker vlak.
En dan uit het niets... "hatsjieeeeeeee!" We zien niets, letterlijk ook geen hond te bespeuren (bij ons wandelen veel mensen met hun hond) en ook geen menselijke gedaante.
Het mag gezegd worden, best wel wat akelig, maar wij zijn net zoals Gerinomo Stilton; "Ridders zonder vrees of blaam".
En dan komt Gaëtan tot het besluit dat het misschien wel, "Den Vliegenden Hollander" is!
Aangezien 't Scheldt nu niet voor ons deur stroomt, zag ik nu écht niet direct de link.
Maar Gaëtan verklaarde het; "Gewoon een spook hé mama. Want De Vliegende Hollander, dat is een spooklegende."
Was die tweemaal Vliegende Hollander in de Efteling, dan toch téveel van 't goede?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten