Gisteren fietsten we over de brug van de E17 naar huis.
G: "Mama is dit de A12?"
C: "Neen jongen, dit is de E17. De A12 die ligt voor ons. De weg die we nemen als we naar oma en opa gaan, dat is de A12."
G: "Ach, dat is de weg dat onze papa altijd opnoemt als hij belt."
C: "Hoedatte?" Ik wist goed genoeg wat ging volgen.
G: "Awel, mama, dat was onze papa altijd antwoordt als jij hem vraagt waar hij is."
C: "En dat is?"
G: "Ja Schatteke, ik zit al op den A12!!!"
Die zin gebruikt Luc inderdaad steeds als we bellen en vragen waar hij ongeveer is... dat zit volgens mij al standaard geprogrammeerd.
Een week of 3 geleden wou Gaëtan naar Luc bellen. Hij legt in en ik vraag: "En zit papa al op den A12?'.
Gaëtan héél verwonderd: "Hoe weet jij dat, mama?"
Wel tja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten