365 dagen

359 dagen geleden was er slecht nieuws, paps was terug opgenomen in het ziekenhuis.

Van dag 359 tot en met dag 363 hebben we dagen gekend waar er hoop was, en dagen waar de hoop ons weer werd ontnomen.

Op dag 364 was er een sprankeltje hoop, paps werd wakker. Hij kon niet antwoorden met zijn stem, door de beademingstube, maar hij kneep in onze handen... hij was er! En ook al wisten wij dat hij zwak was, waren we blij dat hij reageerde temeer omdat hij voordien in een kunstmatige slaap werd gehouden.

Dag 365 begon vrolijk, ieder van ons had hoop!
Om 11 uur was er bezoek mogelijk op de I.C. en paps was blij om ons te zien, knijpte opnieuw in de handen, zelfs een knipoog kon eraf. Maar onze blijdschap sloeg een tweetal uur later om in verdriet.

Het was goed geweest voor paps.

Vandaag zijn we 365 dagen later...