Dus ik sms netjes terug: "En heb je brood bij?".
Daarop volgt zijn "chit" (jaaa zo schreef hij het).
Met aansluitend een bijkomende: "Je moet toch naar de Colrocht - kan je van daar een broid meebrengen" (en ook wat je denkt dat het moet zijn, schreef hij verkeerd). :-)
Zotte moeder zoals ik al eens kan zijn reageer ik met:" Allez vooruit, wat doe jij dan voor mij?" Wat inspelen op gevoelens noemen ze dat. Ik weet het, ik weet het.
Maar zijn reactie.. was totaal niet wat ik verwachtte.
"Eummm van jou houden? Telt dat ook?"
Onweerstaanbaar lief toch.
Om dan 15 minuten later er nog een te sturen: "Mama, ik ben mijn huissleutel vergeten in de klas"
Tja, dus kon hij mee naar de Colrocht. :-)
10 opmerkingen:
Toch niet de állerbeste manier om zelfredzaamheid aan te leren, wél lief!
Charmeur ;)
@Kliefje; Dat is zeker.
@Rietepietz: Het is een dromer.... Hij was met een hond van een buurvrouw wat aan het spelen en wat praten met het baasje. Hij trekt zijn plan... Ik was al blij dat het niet regende. Gewoon nu noot aan mezelf: Bij de buurvrouw eens extra sleutel liggen.
heel herkenbaar als je kinderen hebt :o)
@Lutje: Ik kon er om lachen.... Hij kan er maar van leren.
al doende leert men :o)
Inderdaad, weersta dat onweerstaanbare maar... ;-)
Haha, zo leert men inderdaad!
Ah, wat lief! Onweerstaanbaar zo'n opmerking :) En meteen weer wat geleerd :)
Zo schattig!
Een reactie posten