Hoorn des overvloed

Deze ochtend hoor ik Marieke ergens aan knabbelen.

Aangezien haar verleden en daar deze nog steeds in het heden leeft, rep ik mij naar onze slaapkamer.

Onze slaapkamer is momenteel geen "oase van rust" maar een opslagplaats door de verfwerken dus er bevindt zich wat vanalles in deze kamer. Nen mens moet ergens met zijn rommel blijven. Nespa?

Maar goed... de slaapkamer en Marieke... was het decor voor snabbelen, knabbelen, frullen, prullen met die vlijmscherpe tandjes aan dé zak "Whiskas Indoor".

Mensen die nu niet zouden weten dat die twee met hun poezenderrière in de boter zijn gevallen en die vanalles wat téveel krijgen, dan zou je denken dat we "vuilbakkatten" hebben.

Mameselle "dikke schijter" (ja zo durft Luc haar al eens noemen) zat te knagen gelijk een "Kielse rat" aan de zak.

Wetende dat hun bakje in de keuken tot de rand gevuld is, dat ze iedere avond "Sheba" (kalkoen & kip staat met stip op één) er bovenop krijgen en ook regelmatig "Sheba Essensia" zo wat de luxe versie. Dat ziet er zo appetijtelijk uit dat als je de gelatine er vanaf zou spoelen je het nog zou kunnen voorschotelen aan gasten. Vooraleer hier massaal (ik zie het groots) wordt op gereageerd, ik heb dat dus nog NEVER DE NOOIT voorgeschoteld aan mensen die komen eten zijn hoor!!!

En om aan te tonen dat ze dus niet ondervoed is maar gewoon zich in een paradijs van eten bevindt, waar de hoorn des overvloed is en waar er geen zelfbediening heerst, nog een foto van Marieke, zoals ze hiernet in haar zeteltje lag!