Onze Noorderburen op de trein

Afgelopen weekend gingen we mee naar Amsterdam met H.T.B.. We hadden een heel fijne tijd, zoveel was zeker.

Zondag gingen we ontbijten en Mijnheertje Koekepeertje had geen honger, was wat draaierig, maar buiten dat geen vuiltje aan de lucht.

H.T.B. liep nog even mee tot aan Amsterdam Centraal waar wij met de intercity van de NS terug richting België zouden sporen.

Geen Thalys voor de terugreis, weet ge wel wat dat kost? Met de Intercity kunnen we 3 keer terug gaan in de vakantieperiode voor die prijs. Dus budgetgewijs een verstandige keuze.

Mijnheertje Koekepeertje viel in slaap. Lichte alarmbel bij mij en  ja hoor, na Amsterdam Schiphol wordt hij wakker.

Hij haalde net de toilet niet en gooide de maaginhoud voor de deuren (in de trein) er uit.

Mothership direct tegen de mensen, duizendmaal excuses.

En toen kwam er een golf van hulpzame Nederlanders in actie.

Servieten, vochtige doekjes, plastiek zakken, het bleef komen. Zoals de kots, bij Mijnheertje Koekeertje haast. ;-)

Het 16-jarige meisje aan de trap, waar hij nog voorbij was geraakt zei: "Goh joch, dat is mij ook al overkomen. Niets van aantrekken. Laat de andere maar er iets over zeggen, je wordt nooit voor je plezier ziek."

Met dat meisje had ik nog een leuk gesprek nadien en in Rotterdam verliet zij de trein met een gemeende: "Veel beterschap."

In Roosendaal trokken we een spurtje voor onze trein naar Antwerpen. We hadden mooi onze tram erna zodat we onze reis van 2 uur en 1 half konden afsluiten.

We stoppen aan onze halte en M.K.P. duwt met een rotvaart de tramdeuren open en deponeert zijn maaginhoud nu netjes op het perron.

Jawatte, dat was nipt.

Enfin de straat over en we waren thuis, waar de kotswas kon beginnen.

Vandaag werkte ik thuis en gooit ons Fientje haar maaginhoud eruit.

Ditmaal kwam er niemand servetten aanbieden, ik kon de keukenrol gaan halen.

Maar diegene die nu nog zijn maaginhoud deponeert, die mag het zelf opkuisen. Ik heb mijn deel gehad.

Men  zegge het voort. ;-)