Gisteren ging ik met Gaëtan een pakje ophalen dat voor hem bestemd was op het postkantoor.
Bij thuiskomst kon het niet snel genoeg open - het pakje was voorzien van een witte strap en het werd scheuren omdat toch maar open te krijgen.
Wie zich al eens aan een strap heeft gesneden, weet dat het pijnlijk is, dus daarom volgde het volgende:
C: "Gaëtan, ga een schaar halen, dat is een pak handiger en veiliger"
Deze zin moet je dus 4x lezen want Mijnheertje Koekepeertje reageerde dus niet!
C: "Gaëtan, ik ga het nog éénmaal zeggen; haal dus een schaar."
Hij beent eindelijk richting keuken en dan mompelt hij:
G: "Goh, daar word ik nu ZO misselijk van se!"
In eerste instantie (hij is in de keuken) moet ik lachen (in mezelf) maar zet mijn gezicht gauw terug in de plooi want daar komt hij al aan.
C: "Gaëtan zei jij nu net, Goh daar word ik nu zo misselijk van?"
G: "Neen, ik heb totaal niets gezegd!" (en met een uitgestreken gezicht)
C: "Dacht toch wel zoiets gehoord te hebben dat er verdacht veel op leek!"
G: "Neen, ik zei niets!"
C: "Ok, dan hebben we een probleem! Want volgens mij ben je aan 't liegen en dat heb ik niet graag. Dus het pakje blijft dicht."
Onnodig te vertellen zeker, dat hij héél snel tot bekentenissen overging, zeker?
Het klein Absjaarke!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten