Met lood in de schoenen, want achter het deurtje was het nu stil, begonnen we aan de klus.
We troffen 4 dotjes en één eitje!
Eentje was al een "dik patapoufje", de andere drie ook niet onaardig. Maar de natuur zit nu éénmaal zo in mekaar, dé ene keer heb je geluk, en de andere keer moet je een tegenslag gewoon voor waar aannemen.
En al die weken hebben we eerst voor mama en papa datgene gedaan wat je kon doen als mens en nu verdienden de kleintjes nog een plekje bij ons in de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten