Brief

        Aan de heer Gluurder
                                                          Garden Square
                                                          Gebouw D
                                                          Wilrijk.


Geachte heer Gluurder,

Ja u daar, mijnheer op de tweede verdieping die werkzaam is bij MBG. U die mij deze ochtend om 7u40, vanop uw werkplaats, stond aan te gapen.

Ik was diegene die met haar Mijnheertje Koekepeertje even op de parking halt hield. De parking waar dit verzopen kieken in wording op dat uur, ook werkt maar in gebouw A en dus ook wel recht had om daar te staan.

Ik wou eerst nog zwaaien met mijn badge naar u, maar de regen ging zo hard ineens dat het opportuun was dat ik eerst mijn "plastiek pakje" zou aantrekken. Mijn pakje is gemaakt van plastiek, niet de latex waar u misschien op hoopte. Perverserik!

Mijnheertje Koekepeertje had inderdaad al een regenpak aan en ik nog niet. Daar heeft u een punt.
Maar laat ik u even dit zeggen: M.K.P. zijn moeder (dat ben ik dus hé.. de briefschrijfster. Neen, slim zag u er ook niet uit. U stond allicht niet vooraan bij het uitdelen van het verstand) is soms al eens koppig en die vond het op de eerste stopplaats nog niet hard genoeg aan het regen.

Eveneens moet u weten dat toen ik een  20 meter van de eerste stopplaats weg was, in blinde paniek ben terug gefietst. "Mijn sjakos" staat daar nog op de grond"; riep ik tegen M.K.P. Maar deze stond daar niet op de grond. M.K.P. opperde dat ze nog thuis stond. "Nieje, nieje, want ik had ze vast toen ik de deur dicht trok."

Met nen tikker tegen 200 per uur zag ik dan ineens dat tussen mijn "Kitch Kitchen" en "een zak van een of andere versslager" iets hing.. dé sjakos dus. Ik kon net de defibrilator uit de handen van M.K.P. trekken die klaar stond om mijn een electrische schok te geven (dat dient om dat hartrimte terug normaal te krijgen he).

En voor u was "eens even " kijken niet genoeg! Neen, u blijf ook staan toen ik dat pakje aantrok. Was het zo mooi om mij een rok rond mijn benen te zien slaan en dan waarschijnlijk, wat te hoog te trekken, om dat in die broek te krijgen?

Denk van niet. Of bent u misschien een liefhebber van appelsienen? (cellulitushuid kent u misschien wel). Zelf heb ik liever citroenen, want daar kan je heerlijke limoncello mee maken. Ik geef u hierbij de link van het receptje mee. (Gefopt hé... als ik u een brief stuur, werkt nen link niet, dat kan alleen maar via e-mail - ge zijt écht wel dom zunne).

En toen fietste ik weg om M.K.P te gaan droppen en toen kwam ik terug (dat had je niet zien aankomen he?).

Tuurlijk zag je dat niet aankomen! Want toen zat u al netjes te doen, hetgeen van u verlangt wordt te doen op het werk, achter uwe computer zitten.

Of zat die vrouwelijke collega er iets voor tussen? Is dat een collega die u wel ziet zitten en waar u indruk wenst op te maken, door te doen alsof u al van 7u40 noest aan het werken was? Reken maar van "not" want aan haar druk gegesticuleerd had zij eerder de touwtjes in handen.

In ieder geval, hoop ik van ganser harte dat u bij een volgende weerzien met mij (u hoog en droog, ik nat op de parking) mij op zijn minst een handdoek komt aanbieden bij mijn terugkeer. Mij onder mijn middagpauze mee naar De Bist neemt voor een paar droge schoenen te kopen (op uw kosten he), zodat ik niet genoodzaakt ben om nu op mijn blote kalisjen hier rond te hossen.


Dank bij voorbaat.

Met vriendelijke groet,

Uw gebouwcollega